دوست داشتن خود به اندازه بسیار مهم است.بخودت عشق بورز و خوبیها ونقاط مثبت خود را ببین.وقتی خودت را دوست داری یعنی خودت را می‌پذیری و باخودت در صلح و آشتی هستی، برای همین بیشتر روی خودت اشراف و کنترل خواهی داشت و برای حرکت و تغییرات مثبت وبهتر هم آمادگی داری.باوجودت وباخودت دوست باش واز گفتگوهای منفی باخودت ونشخوارهای ذهنی سرزنش‌گونه بپرهیز.گفتگوهای باخودت راهم بسمت مثبت ببر وباتلاش خودت را تا اوج همراهی کن.
گاهی بعضی افراد فکر میکنند دوست داشتان خود همان خوشیفتگی یا اعتماد به نفس زیاد (اصطلاحا رایج به اعتماد به سقف!!) است و با برداشتهای منفی این حس مهم و مثبت را رد میکنند یا میگویند آدم باید فروتن باشه!! در صورتیکه انسان لازمه خودشو بشناسه،اندازه خودشو بدونه و ویژگیهای مثبت خودش رو هم ستایش کنه و افزایش بده در عین حال هم لازمه نقاط منفی خودشو کاهش بده.
این خویشتن دوستی و شناخت و پذیرش خود در حس ارزشمندی و باور توانمندی (عزت نفس و اعتماد به نفس) و شخصیت و وجود انسان بسیار موثر و پله هایی برای موفقیتهای بزرگ خواهد بود.
گاهی در احوالات موثرین و افراد موفق است که برای خود هدیه میخریدند، وقتی از مرحله ای عبور میکردند به خود پاداش میدادند و این هدایا و پاداشها و گرفتن جشن و مهمانی و بزرگداشت، امروز هم رواج دارد.
پس خودتو بشناس و از خودت بخاطر خوبیها و توانمندیها و تلاشت تشکر کن.البته همانطور که گفته شد باید اصطلاحا اندازه دستت باشه و دوست داشتن بیش از اندازه بهرحال به سمت و سوی معضل و رذیه میره مثل اعتماد به نفس که زیادیش خوب نیست.
اما عزت نفس هر چی بیشتر باشه در واقع سلامت روان بهتر و بیشتره و مثل دوست داشتن خود یا اعتماد به نفس نیست که زیادیش بد باشه. در مقالات بعدی بیشتر درباره این موضوعات صحبت میکنیم. #الماس_شو